Pèd-de-gau
Echinochloa crus-galli
Poaceae Graminaceae
Àutri noum : Panisso, Sarrais-panissié, Pèd-de-jau, Pèd-de-poul, Pèd-de-poulo.
Noms en français : Panic pied-de-coq, Panic des marais.
Descripcioun :Lou pèd-de-gau es uno planto tras que coumuno dins li champ, proche de ribiero, escoumbre e camin. Ei fourma de mant'uno espigo que podon èstre siegue barbudo, siegue sènso arèsto, ço que ié douno pas lou meme èr, mai èi bèn la meme planto. A ges de lengueto.
Usanço :Aquesto planto èi redoutado pèr li païsan, majamen aquéli que fan de ris, qu'infecis li culturo e ié pren forço azote.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Echinochloa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 20 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Juilet à óutobre
Liò : Ribiero
- Palun
- Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Echinochloa crus-galli (L.) P.Beauv., 1812
Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788